Świat empatii jest dziwny i rzadko spotykany, skomplikowany i nie da się go opisać na dwóch stronach. Używając słów Freuda, „empatia polega na stawianiu się w sytuacji innej osoby”. Empata ma zdolność odczuwania empatii; współczucia nie tylko dla ludzi, ale także dla życia, ziemi, wody, wszystkiego, co można sobie wyobrazić. Potrafi wyobrazić sobie, przez co przechodzisz, potrafi odczuwać twoje bóle w taki sam sposób, w jaki ty odczuwasz swoje, i potrafi dokładnie wyobrazić sobie, o czym myślisz.
Kilka lat temu usłyszałam historię o młodej nauczycielce, która spotkała kierowcę ciężarówki. Ten kierowca właśnie stracił ojca i dzieci w wypadku samochodowym. Jakby tego było mało, jego żona złożyła pozew o rozwód wkrótce po tym, a on stracił pracę, ponieważ nie mógł skupić się na prowadzeniu pojazdu. Po utracie pracy siedział na schodach dużej katedry i cicho płakał, nie zwracając uwagi na nikogo i nie otrzymując żadnego wsparcia w zamian. Pewnego dnia, nauczycielka przyszła i zobaczyła kierowcę we łzach. Zaczęła go pocieszać i namówiła go, aby podzielił się z nią swoimi doświadczeniami. Zgodził się. I zgadnij co? Poczuła jego ból. Zaczęła płakać razem z nim. Po pewnym czasie odeszła i płakała sama w domu. Nigdy nie była już tą samą osobą. Straciła zainteresowanie swoją pracą i również zrezygnowała. „Życie jest surowe” napisała na swoich ścianach, „życie jest celowo okrutne dla wielu” napisała dalej. Większość czasu spędzała w domu i posadziła kilka roślin aloesu w kilku doniczkach w swoim pokoju. Po kilku tygodniach znaleziono ją w pokoju, wiszącą na linie przy suficie.
Wielu ludzi nie potrafi sobie wyobrazić, dlaczego ktoś miałby popełnić samobójstwo z powodu bólu innej osoby. Nawet policja myślała, że jest w tym coś więcej. Szukali więcej wskazówek i przeprowadzili szereg śledztw. Na koniec znaleźli jej list pożegnalny i zrozumieli, że popełniła samobójstwo. Seria wierszy, które napisała, również wyjaśniała, że zabiła się z powodu smutku, który odczuła, gdy usłyszała historię o człowieku, który miał wszystko i stracił wszystko. Nikt nie znał tego człowieka, o którym pisała. Sprawdzono najbliższe katedry i nikt nie został znaleziony na korytarzach. Czy on również popełnił samobójstwo? Wiesz tyle samo co ja na jego temat.
Nauczycielka nigdy nie przypuszczała, że jest empatą. To słowo nie pojawiło się nigdzie w jej książkach, na ścianach ani w jej pismach. To oznacza, że wiele osób może być empatami i nie mieć o tym pojęcia. Jedno było pewne, przynajmniej, zapomniała, jak się czuła, zanim spotkała starego człowieka. Wszyscy, którzy ją znali, byli pewni, że miała niewielkie problemy z życiem, ale jak mogła się tak emocjonalnie zaangażować, że pogrążyła się w smutku innej osoby? Empatia.
Jeśli wyobrazisz sobie siebie w butach tej nauczycielki, myślisz, że poczułabyś ból tego mężczyzny aż tak mocno? Wielu z nas potrafi odczuwać ból innych ludzi, możemy nawet być tak smutni, że płakalibyśmy z powodu ich straty, ale z pewnością nie mam przez to bezsennych nocy. Muszę przyznać, że należę do tej grupy. Mogę mieć nieprzespane noce w przypadku swoich problemów, a może być przygnębiona przez kilka dni z powodu problemu przyjaciółki. Ale wszystko to mogłoby wynikać z głębokiej sympatii, a nie z empatii dla kogoś. A jak jest u CIebie?
Różne Rodzaje Emocji
Współczucie: Współczucie to uczucie przykrości z powodu tego, co przydarzyło się innym ludziom. Na przykład, twoja przyjaciółka właśnie straciła mamę. Twoja żona została zwolniona. Nieznajomi zostali poparzeni lub ranni w pożarze, małe dziecko zupełnie obcych ludzi choruje na nieuleczalną chorbę… . To normalne, żeby wziąć głęboki oddech i czuć się przygnębionym przez chwilę. Widzisz te smutne wiadomości w telewizji, słuchasz, jak przyjaciel o nich opowiada, lub siedzisz obok ofiar i słuchasz ich historii. Czujesz się przygnębiona jako osoba, która odczuwa smutek, „Bardzo mi przykro”, mówisz do nich z litością. To dokładnie oznacza współczucie – pokazanie litości. Współczucie to emocja, którą powinien mieć przeciętny człowiek, choć na różnych poziomach. Mam przyjaciółki, które przytulą i powiedzą „Przykro mi, Kochana”, a potem odejdą. Nie są surowe ani niewrażliwe, to po prostu ich poziom współczucia.
Niektórzy zostaną na chwilę dłużej, mówiąc: „Naprawdę chciałabym, żeby to się nie działo tobie, jesteś naprawdę fajną babką, którą wszyscy kochają, i nie zasługujesz na taki nieszczęscie ”. Ale w końcu i oni muszą ruszyć dalej. Nie oczekujesz, że będą cierpieć przez twoje zmartwienia.
Rozważmy inną praktyczną sytuację. Straciłeś kontrakt i zacząłeś pić, zamknąłeś się w domu na cały dzień i opróżniłeś butelki. Nie miało znaczenia, jak mocne lub niebezpieczne były te napoje, chciałeś po prostu pić, dopóki pomagało ci to unikać myślenia o swojej stracie. Twoi przyjaciele przyszli, wysłuchali, co się stało, sprawili, że zrozumiałeś, że to nie jest warte tego, i wrócili do swoich domów. Oczywiście poczułeś się lepiej, gdy z nimi rozmawiałeś, ale to nie zniknęło jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Głęboko w nocy wciąż masz szeroko otwarte oczy, rozmyślając o samochodach, które mógłbyś kupić, gdybyś podpisał ten kontrakt, o imprezie, którą byś zorganizował, i o uśmiechu zwycięstwa, który miałbyś na ustach. Wciąż czujesz się źle z powodu tych rzeczy i nie możesz spać z tego powodu. Twoi przyjaciele też czują się źle, ale co robią? Chrapią! Czy to oznacza, że nie jest im przykro? Wcale nie, tak właśnie działa współczucie. Czuję się źle z twojego powodu, ale to naprawdę twój problem.
Apatia: Nie zawsze jest tak, że człowiek czuje współczucie. Często zdarza się, że niektórzy ludzie nie czują nic wobec tego, co się dzieje. Są całkowicie obojętni, ani podekscytowani, ani smutni, po prostu neutralni. Nie mają żadnych zastrzeżeń ani żalu; to po prostu brak uczucia, z którym nie mogą nic zrobić. Osoba apatyczna nie jest podekscytowana swoją pracą, czytaniem książek czy czymkolwiek. Czy jesteś szczęśliwy, czy nie, nie ma to dla niej znaczenia, ponieważ sama nie jest szczęśliwa.
Czasami złość i niektóre z twoich przeszłych doświadczeń mogą sprawić, że ty lub twoi przyjaciele przyjmiecie apatyczną postawę wobec życia. Takie momenty są wtedy, gdy wracasz ze szkoły i ogłaszasz: „Mamo! Dostałem rolę w przedstawieniu”. Ona nawet na ciebie nie spojrzy i powie „ok” z uśmiechem w kąciku ust. To nie było to, czego się spodziewałeś, prawda? Cóż, nie była smutna z powodu twojego sukcesu, ale nie czuła niczego specjalnego. Może czuła to w zeszłym roku i rzuciła się na ciebie z radością, ale tym razem właśnie straciła pracę i nic innego nie wydawało się ważne.
Albo mąż dzwoni do swojej żony z pracy, aby powiedzieć jej, że właśnie dostał awans. Czego się spodziewa? Że skoczy z radości i będzie głośno krzyczeć z radości. Ale co dostanie? „O, gratulacje” powie z trudem żóna i znajdzie sposób, by zakończyć rozmowę. Takie zachowanie jest spodziewane, gdy żona właśnie straciła coś cennego dla niej: ojca, matkę, przyjaciela czy złote kolczyki. Będzie czuła całkowitą obojętność wobec tego, co czujesz, nie znając sposobu, aby się z tego wydostać.
To jest jedna z rzeczy, które chciałabym, żebyś zrozumiała. Czasami twoja przyjaciółka może być w zbyt neutralnym nastroju, aby podzielić się twoją radością lub smutkiem, i nie powinnaś jej za to winić. Ma własne emocje, z którymi musi walczyć, a to prawdopodobnie jeden z tych momentów, kiedy aktywnie z nimi walczy. Znajdź sposób, aby jąrozweselić. Przypomnij jej coś, co uwielbia robić, zrób jej jakiś psikus, zaskocz i zmuś do oderwania się od tego dojmującego dołka, w którym się zanurzają.
Częściej niż rzadziej, apatia jest zgubnym zachowaniem o poważnych konsekwencjach. Nigdy nie poczujesz nudy ani podekscytowania, jeśli masz apatyczny sposób myślenia. Nie obchodzi cię, czy właśnie straciłaś żonę czy samochód, czy lasy płoną, czy twoje dzieci mogą umrzeć, jeśli nie dostaniesz pracy. Jesteś po prostu beztroska o wszystko. Ale apatia nie jest wrodzona, jest wynikiem smutnego doświadczenia i można ją odwrócić za pomocą niezwykłych doświadczeń, spowodowanych przez przyjaciół, bliskich i doradców.
Psychopatia: Psychopata to jedna z najdzikszych osób chodzących po ziemi. Ich przekonania są dziwaczne, a ich styl życia nie jest godny pozazdroszczenia. Podobnie jak osoby apatyczne, psychopata również mało dba o to, co dzieje się z innymi ludźmi na świecie. Zazwyczaj nie przejmują się ani sobą, ani nikim innym, po prostu żyją, rosną i umierają. Jedyna zauważalna różnica polega na tym, że podczas gdy osoby apatyczne nie dbają o nic, psychopata bardzo dba o przyjemność. Czerpią radość z zabawy, cieszą się, kiedy mają na to ochotę, ale nie obchodzi ich, czy uważasz, że to, co robią, jest w porządku, czy nie.
Najczęściej celowo robią wszystko, co społeczeństwo nienawidzi. Przyjmują zachowania, których najbardziej nie chcesz widzieć u dżentelmena lub damy, tylko po to, aby udowodnić, że są buntowniczy i nie obchodzi ich, co się stanie. Uwielbiają wszystko, czemu państwo jest przeciwne: nielegalne interesy, narkotyki i seks, który trudno zaspokoić. Nie obchodzi ich, czy ich lubisz, czy nie, czy uważasz, że to, co robią, jest słuszne, czy nie, po prostu robią swoje. Nawet wtedy, gdy lekarz mówi im, że umierają, uważają to za bzdurę i kontynuują swoje, niezależnie od tego, co według lekarza ich zabija. Śmierć nie ma dla nich znaczenia.
Narcyzm: Warto również wiedzieć o narcyzmie. Narcyzi to pasjonaci, którzy żyją jak psychopaci. Niewiele dbają o innych i naprawdę nie możesz wiele zrobić, aby ich przekonać. Ale nie należy ich mylić z psychopatami, istnieją wyraźne różnice. Podczas gdy osoby apatyczne i psychopaci nie przejmują się tym, co myślisz o nich, narcyzi są inni. Chcą wiedzieć, co o nich myślisz, a nawet chcą, abyś powiedział, że to, co robią, jest najlepsze. Są bardzo emocjonalni, ale wszystkie ich emocje są skierowane na nich samych. Potrafią czytać myśli innych ludzi jak empaci, ale zamiast zanurzać się w uczuciach innych, szukają sposobów na manipulowanie myślami ludzi, aby pasowały do ich własnych interesów. Cokolwiek ktoś powie, co ich nie wspiera, zostanie wyrzucone jak kupa śmieci.
Zawsze jest bardzo złym pomysłem mieć kogoś takiego na stanowisku władzy. Tworzą dyktatorskie rządy i rządzą bez litości. Ciągle szukają sposobów, aby uczynić siebie szczęśliwszymi, bogatszymi i zamożniejszymi kosztem swoich poddanych, a każdy, kto uważa, że się mylą, jest postrzegany jako wróg. Nikt nie ma zawsze racji, wiesz, czasami powinno się odpuścić i pozwolić ludziom wyrazić swoje zdanie, nawet gdy myślisz, że masz rację. To jest coś, czego nigdy nie uzyskasz od narcyza.
I wreszcie
Empatia: Empatia to największe humanitarne uczucie, jakie człowiek może pielęgnować. Jest to sytuacja, w której nie tylko czujesz współczucie dla czyjejś sprawy, ale możesz również bezpośrednio odczuwać to, co oni czują. Ich ból jest twoim bólem, ich smutek, radość i sukces są również twoimi. Kiedy widzisz, że twój partner się uśmiecha, naturalnie odwzajemniasz uśmiech, nawet nie wiedząc, dlaczego twój partner się uśmiecha. To zdarza się między siostrami, przyjaciółmi, rodzicami i dziećmi oraz w bliskich związkach. Chętnie namawiasz ich do podzielenia się swoimi myślami i zaczynasz odczuwać dokładnie to, co oni, słuchając ich.
Naturalni empaci, nie muszą nawet mieć bardzo bliskiej relacji z tobą, aby mogli przeniknąć twojego ducha, zrozumieć, co czujesz i okazać ci współczucie. Mogą również nawiązywać takie relacje ze zwierzętami, roślinami, ziemią i innymi rzeczami, których nie potrafimy sobie nawet wyobrazić. Szereg badań medycznych próbowało wyjaśnić, jak to się dzieje.
Znalazłam na medonet ciekawy artykuł na temat neuronów lustrzanych https://www.medonet.pl/zdrowie,neurony-lustrzane—czym-sa–jaka-jest-ich-rola-i-dlaczego-naukowcy-sie-o-nie-spieraja,artykul,1733523.html
Wygląda na to, że neuron lustrzany to neuron w mózgu, który ułatwia komunikację z myślami i koncepcjami innych ludzi. Ułatwia on odwzorowanie wewnętrznego mózgu i umysłu innych. Wiesz, jak lustro, które pomaga ci zobaczyć rzeczy, których nie widziałbyś inaczej. Empata może również przekazywać myśli innych ludzi do siebie poprzez reakcję elektromagnetyczną między ich mózgiem a sercem, zwłaszcza podczas słuchania tych ludzi.
Empatia jest wrodzona w większości przypadków, i tacy ludzie łatwo rozumieją wszystkich. Zwykle są cisi i uważni, zwracają uwagę na szczegóły, na które nikt inny nie zwraca uwagi, i zaskakują wszystkich, opowiadając im rzeczy, których sami o sobie nie wiedzieli.
Zazwyczaj dorastają jako osoby duchowe, dlatego potrafią wyczuwać energię duchów wokół nich, gdy zamykają oczy i leżą w ciszy. Być może mogą nawet widzieć te duchy. Jeśli jesteś empatą, jesteś lubiany i naturalnie szanowany przez wszystkich. Ludzie chcieliby dzielić się z tobą swoimi bólami i radościami, ponieważ zawsze wydajesz się rozumieć. Wszyscy mamy tego przyjaciela, który nigdy się nie złości. Zawsze jest cichy i dobrze dogaduje się ze wszystkimi. Nienawidzi oglądać wiadomości lub słuchać o liczbie ofiar. Przy każdej okazji unika kontaktu z przemocą.
Empaci martwią się o innych znacznie bardziej niż o siebie, dlatego często łatwo wpadają w płacz. Możesz powiedzieć, że są nudni, ale powinieneś wiedzieć, że są tak nudni, jak osoba siedząca obok nich. Jeśli siedzisz obok empaty i jesteś szczęśliwy, prawdopodobnie on też będzie szczęśliwy.
Większość ludzi ma trudności z byciem przyjaciółmi empaty, ponieważ nie chcą przebywać z kimś, kto wydaje się wszystko widzieć jak w lustrze. Empaci z kolei wolą towarzystwo zwierząt, roślin i osób, które naprawdę ich rozumieją. Dlatego zamiast brać udział w imprezach, wolą spędzać czas w pięknym ogrodzie, patrząc na jeziora.
Zastanwiam się : czy coś z tego pasuje do ciebie?
Jak w ogóle zaczęła się empatia? Kim byli pierwsi empaci, jak żyli i jak ich geny przetrwały do dziś? Jak dobrze byli akceptowani? Czy życie zawsze było dla nich takie samo?
Na te pytania odpowiem w kolejnym artykule.